Liburan Ning Pantai

          Kenalke jenengku Bintang, aku arep nyritake pengalamanku wektu aku isih kelas 2 SMK. Liburan sekolah wis teka, rencanane aku arep liburan karo kancaku neng pantai Baron. Kancaku kui jeneng e Banu, wonge awake rada cilik tur rada ireng. Aku ngrasa ra sabar banget selak arep liburan ning pantai banjur takon karo kancaku. "Nu, sing lunga neng pantai dina apa ya?", "Ya sesuk minggu ta," wangsulane Banu. "Kok ora sesuk Kemis wae ngopo? Aku wes pengen banget neng pantai lho iki," takonku meneh. "Halah, mbok sabar to, sisan nglumpuke dhuwit sek, dhuwitku ra cukup nek mangkate sesuk Kemis," "Wah yo wis lah nek ngono, ayo saiki dolan neng omahku wae, sisan leren-leren ngombe es klapa, panas-panas ngeneki ketoke seger," akhire aku karo Banu mlaku neng omahku.

          Esuke aku dolan ning omahe Banu arep takon apa wae sek kudu digawa sesuk pas ning pantai. "Banu.. Banu.." "Mlebu wae, aku ning kamar," neng kono ana bapake Banu sing lagi maca koran. "Nuwun sewu pak, kula badhe teng kamare Banu nggih, " "O iya kana le, ket mau Banu ya mung neng jero kamar kui, tak kon metu ra gelem," "Oo.. Nggih pak," aku terus mlaku, mlebu neng kamare Banu. "Eh Nu, aku sesuk nek ning pantai arep nggawa klambi 5, clana 5, andhuk karo cemilan, kurang ora ya kira-kira," "Lhah dalah, kowe arep neng pantai opo arep pikinik nginep neng pantai je?" "Yo ora nginep lah, kan mangkat isuk bali sore," "Yo wis klambine karo clanane cukup 1 wae, ojo akeh-akeh," "Jane aku yo wis ngerti, aku kan yo mung arep ngetes kowe, kowe pinter opo ora," "Asem.. Kowe lali aku rangking 5 ning kelas?" "Rangking 5 seka ngisor to?". Aku dolan ning omahe Banu nganti jam 12 awan.

          Akhire dina sek tak tunggu-tunggu wis teka. Jam 4 isuk aku wis ngampiri Banu ning omahe. Tekan omahe Banu aku kaget, jebul Banu wis siap ning ngarep omah karo nggendong tas. "Weh tak kira kowe isih turu je Nu, hahaha," eceku. "Bu, kula kaliyan Banu badhe lungs wonten pantai Baron riyin nggih," ijinku karo ibune Banu sing lagi nyapu plataran omah. "Iya le, ati-ati, dalan ning Gunung Kidul bahaya, aja ngebut-ngebut ya," "Nggih bu." Aku diboncengke Banu merga dheweke wis nduwe SIM. "Jam semene kok adhem tenan to Nu, numpak e motor rada alon wae Nu, adhem tenan iki," "Nek alon-alon tekan pantaine sesuk Tang," "Wah, yo wis lah sak karepmu wae," wangsulan ku.

          Kira-kira wis 2 jam setengah anggonku numpak motor, nanging ora tekan-tekan. Aku takon karo Banu kok durung tekan-tekan, tapi dheweke mung ngekon aku sabar. Akhire aku wis tekan pantai sek tak tuju. "Akhire wes tekan, lhah iki pantai opo Nu? Kok apik? Ketoke iki udu pantai Baron deh?" takonku karo penasaran. "Yo pancen dudu pantai Baron, iki jeneng e pantai ngetun," "Pantes, ketoke pantai baron ora secilik iki karo ora eneng bukit pandhange barang." Akhire aku karo Banu dolan ning pantai kui nganti sore. Kira-kira jam 2 awan aku karo Banu mulih.